s.

equal honour, rank or dignity.

s.

ὀμοτιμία, ἱσοτιμία honoris aequalitas, par dignitas. Հաւասար աստիճան պատուոյ. հաւասարութիւն. փառակցութիւն.

Զհամապատուութիւնն մուծանէ ասելով, նա զիս փառաւորեսցէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31։)

Զորդւոյ համապատուութիւն ընդ հօր ծանոյց. (Խոսր.։ Երզն. մտթ.։)

Միշտ հաճոյ է որդի՝ հօր, եւ հայր՝ որդւոյ, համապատուութեամբն. (Շ. մտթ.։)

Երկնից թագաւորութիւն, եւ հրեշտակաց համապատուութիւն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)

Մի՛ խնդրել զառաւելութիւն, այլ զհամապատուութեանն զբնութիւն (յն. զհամապատուութիւնն զբնութեան) ճանաչել. (Բրս. հց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif համապատուութիւն համապատուութիւնք
accusatif համապատուութիւն համապատուութիւնս
génitif համապատուութեան համապատուութեանց
locatif համապատուութեան համապատուութիւնս
datif համապատուութեան համապատուութեանց
ablatif համապատուութենէ համապատուութեանց
instrumental համապատուութեամբ համապատուութեամբք