adj.

more openly;

adv.

—, —ս, cf. Համարձակ.

adj. adv.

ՀԱՄԱՐՁԱԿԱԳՈՅՆ ՀԱՄԱՐՁԱԿԱԳՈՅՆՍ. παρρησιέτερος, -ον confidentior, -tius. Առաւել համարձակ. եւ Կարի համարձակաբար.

Համարձակագոյն բանիւ զմեղուցեալսն յանդիմանէր. (Նախ. ես.։)

Որ կարի համարձակագոյնն է. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Սա եւ զիս առնէ համարձակագոյն քարոզ. (Ածաբ. պենտեկ.։)

Զհամարձակագոյնն ի վերայ բերէ. (Կորիւն.։)

Անզանգիտելի սրտիւ համարձակագոյնք. (Պիտ.։)

Համարձակագոյնս առնէ զմե պօղոս։ Փափագն համարձակագոյնս գործէ. (Մագ. ՟Ի՟Թ։ Երզն. լս.։)

Համարձակագոյն բարբառիմ, կամ քարոզեցին. (Խոր. ՟Ա. 31։ Նանայ.։)

Համարձակագոյնս աղաղակէին, կամ խօսի. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 6։ Իգն.։)

Ե՛ւս համարձակագոյնս վասն նորա զայս առեալ ասաց. (Աթ. ՟Ը։)

Նա՛ եւս քան զեւս համարձակագոյնս խօսին զվարդապետութիւնն. (Սարգ. յկ. ՟Է։)