adj.

Նմանատիպ. հանգոյն. հանգէտ. յար եւ նման.

Հանգունատիպ հարթութեամբ։ Պատուասիրեալ առ հայրն հանգունատիպ. (Նար. ՟Լ՟Դ. ՟Հ՟Է)

Տնօրինել հանգունատիպ քահանայապետին մերոյ քրիստոսի։ Իւրաքանչիւր ոք ի նոցանէ հանգունատիպ բանից ընկերի իւրոյ շարժեաց զլեզու իւր. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. ովս.։)

Ճոխանայր հանգունատիպ նոցա։ Ոչ հանգունատիպ նմին անարգեցան. (Սկեւռ. ես.։)

Ի քեզ հանգունատիպն եղիայի. (Երզն. լս.։)