va.

to plain, to smooth, to make even or equal;
to plane, to polish;
to level, to put on a level with, to pull or beat down, to demolish, to cast to the earth, to overthrow, to destroy, to raze.

ն.

ὀμαλίζω aequo, complano. Հարթ առնել կամ կացուցանել. տափարակել. հաւասարել գետնոյ. ուղղել. կոկել. ողորկել. կրթել. իջուցանել. ցածուցանել. դուրել, շտկել, տփկեցընել.

Զլերինս հարթեցից. (Ես. ՟Խ՟Ե. 2։)

Հարթեսցեն գարշապարք իմ զհպարտութիւնս. (Դտ. ՟Ե. 22։)

Զհպարտութեանն թեւս հարթել։ Հարթէ զլերինս։ Հարթեալ տապալեցեր. (Նար.։)

Հարթեաց կործանեաց ընկէց զմոլութիւն յերկրէ. (Ագաթ.։)

Հարթէ եւ զլեռնացեալ թագաւորութիւն սատանայի. (Իգն.։)

Զխոշորութիւն վարուցն հարթէ։ Զվարսն հարթելով. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։ Բրսղ. մրկ.։)

Ուստի՞ է մանուկս այս, կամ ո՞վ հարթեաց զսա. (Կլիմաք.։ (որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։))

Բութն ի խոնարհ իջուցանելով հարթէ։ Մեղմագոյն զիջմամբ հարթէ զբանն. (Երզն. քեր.։)

ՀԱՐԹԵԼ որպէս Կտրել. յապաւել.

Ամբարտաւանից բարձրաթռիչ թեւոցն հարթող. (Արծր. ՟Ե. 11։)

Հարթեաց նատալիա զհերս իւր գլխոյն, եւ զգեցաւ առն զգեստ. (Հ=Յ. օգոստ. ՟Ի՟Զ.։)

Մորուք հարթել։ Զհերս հարթել. (Ոսկիփոր.։) cf. ՀԱՐԹՈՒՑԱՆԵԼ։