adj.

ἱσότιμος aequalis honore, dignitate. Հաւասար պատուով. ունակ նոյն պատուոյ. զուգապատիւ. Այլազգ յաստուածայինս. զոր օրինակ,

Որդի՝ հօր հաւասարապատիւ։ Հաւասարապատիւ որդի սիրելի։ Բանդ կենդանի՝ առ հաւասարապատիւ քո հոգի. (Աթ. ՟Զ. եւ ՟Ը։ Լմբ. ստիպ.։ Նար. ՟Ի՟Դ։)

Հաւասարապատիւ աստուծոյ անաչեմք զհոգին. (Աթ. ՟Ը։)

Ոչ ի մի երիս անուամբ, այլ յերիս հաւասարապատիւս. (Ածազգ. ՟Ժ՟Գ։)

Եւ այլազգ յարարածս.

(Հրեշտակք) հաւասարապատիւ գոլով։ (Իշխանք) հաւասարապատիւ ծառայակիցք են. (Լմբ. եկեղ.։)

Իբրեւ զհաւասարապատիւ զոք ձգեաց զնա ի դատաստան մահու. (Իգն.։)