nun.
μοναχή, μονάστρια monacha. Կուսան. օրիորդ կամ կին հաւատով եւ հաւատարմութեամբ ուխտադիր աստուծոյ. միանձնուհի. հաւատւոր, հաւտաւոր, մարապետ.
Պատառել զհանդերձս հաւատաւոր կանանց. (Եղիշ. ՟Գ։)
Զկրօնաւոր, կամ զհաւատաւոր. (Թղթ. դաշ.։)
Էր նորա դուստ մի հաւատաւոր։ Փեբրոնիա հաւատաւոր յատեան ածաւ. (Ճ. ՟Ա.։)
Միայնակեաց մի իջանէր ի լեռնէն, եւ ետես հաւատաւոր մի, եւ փոխեաց զուղին. (Վրք. հց. ձ։)
Զհաւատաւորաց զպոռնկութիւն մի՛ ոք համարեսցի յամուսնութիւն. (Կանոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաւատաւոր | հաւատաւորք |
| accusatif | հաւատաւոր | հաւատաւորս |
| génitif | հաւատաւորի | հաւատաւորաց |
| locatif | հաւատաւորի | հաւատաւորս |
| datif | հաւատաւորի | հաւատաւորաց |
| ablatif | հաւատաւորէ | հաւատաւորաց |
| instrumental | հաւատաւորաւ | հաւատաւորաւք |