s.

heretic.

adj. s.

Բառ յն. էրէդիգօ՛ս. αἰρετικός haereticus. որ թարգմանի ի մեզ եւ ՀԵՐՁՈՒԱԾՈՂ. Յարեալն եւ յամառեալն ի մոլար կարծիս ընդդէմ ուղղափառ հաւատոյ.

Զգուշանալ պիտոյ ի հերետիկոսաց. (Նախ. առակ.։)

Հերետիկոսաց մանկունքն. (Կոչ. ՟Դ։)

Ողբասցեն, կամ ամաչեսցեն հերետիկոսք. (Մանդ. ՟Է։ Սարգ. յհ. ՟Բ։)

Յառնէ հերետիկոսէ հրաժարեցուցին. (Լմբ. ատ.)

Հերետիկոսն հերձուածող թարգմանի. հայելով ի ձայնն յն. է՛րէսիս. եւ հյ. հերձ։ Բայց ըստ ինքեան, է՛րէսիս է որպէս յարումն. իսկ բուն հերձուածն՝ ըստ յն. աս սխի՛զմա, որ է որպէս հյ. խզումն, այսինքն պատառումն. հերձուած։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հերետիկոսական

Հերետիկոսապետ, աց

Հերետիկոսութիւն, ութեան

Voir tout