adj.

spiritual, incorporeal;
psychical.

adj.

(որպէս թէ Հոգիական) πνευματικός spiritualis. Սեպհական հոգւոյ. հոգեւոր. հոգեւորական, որ ինչ է ներքին մարդոյն. եւ Աննիւթական.

Ուտելն նշանակ է կերակրոյ հոգեկանի. (Փիլ. այլաբ.։)

Ի հոգեկան տկարութենէ եղեալ. (Փիլ. լին.։)

Հոգեկան խիթոյս։ Հոգեկան վիրաց. (Նար. ՟Զ. ՟Խ՟Գ։)

Աւանդիցն՝ որ հաւատացաւ նոցա, հոգեկանաց եւ մարմնականացն. (Յճխ. ՟Ժ՟Ը։)

Փորձութեանց հոգեկանաց եւ մարմնականաց. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ե։)

Հոգեկան զօրութիւն (ի հրեշտակս). (Լմբ. սղ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հոգեկանութիւն, ութեան

Voir tout