Հրապուրելն, իլն. հրապուրանք. հրապոյրք.
Ի սատանայական, կամ յայնպիսի հրապուրմանէն. (Անան. եկեղ.։ Լմբ. իմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրապուրումն | հրապուրմունք |
| accusatif | հրապուրումն | հրապուրմունս |
| génitif | հրապուրման | հրապուրմանց |
| locatif | հրապուրման | հրապուրմունս |
| datif | հրապուրման | հրապուրմանց |
| ablatif | հրապուրմանէ | հրապուրմանց |
| instrumental | հրապուրմամբ | հրապուրմամբք |