adj.

angelic, belonging to an angel.

cf. ՀՐԵՇՏԱԿԱԿԱՆ. ἁγγελικός angelicus.

Հրեշտակային ձայն, կամ օրհներգութիւնք, կարգաւորութիւն, վարք. (Շար.։ Յճխ. ՟Ժ՟Ե. ՟Ի. ՟Ի՟Գ։ Ժմ.։)

Լուաւ նմա հրեշտակային այրն. (Կլիմաք.։)

Ի տիպ առաքելոցն փողոց, եւ հրեշտակայնոյն ի տեառն գալուստն. (Նախ. թուոց.։)

Իսկ (Նար. ՟Ձ՟Զ.)

Օդականաւն հրեշտակայնովն յառիցիմք ի քեզ. իմա՛, ձեւով կամ երագընթացութեամբ իբրեւ ի թռիչս ընդ օդս։