s.

ՄԱԳԻՍՏՐՈՍՈՒԹԻՒՆ ՄԱԳԻՍՏՐՈՒԹԻՒՆ. μαγιστρότης magistri officium. Իշխանութիւն մագիստրոսի, զօրավարութիւն. կուսակալութիւն. պետութիւն.

Տայ զպատիւ մագիստրոսութեան. (ՃՃ.։)

Զտեսչութիւնն հասարակաց, որ անուանեալ կոչէին ի նոցանէ մագիստրութիւն. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 11։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մագիստրոսութիւն մագիստրոսութիւնք
accusatif մագիստրոսութիւն մագիստրոսութիւնս
génitif մագիստրոսութեան մագիստրոսութեանց
locatif մագիստրոսութեան մագիստրոսութիւնս
datif մագիստրոսութեան մագիստրոսութեանց
ablatif մագիստրոսութենէ մագիստրոսութեանց
instrumental մագիստրոսութեամբ մագիստրոսութեամբք