adj.

Only Begotten;
— որդի, only son.

adj.

μονογενής unigenitus. Միակ ծնունդ հօր աստուծոյ ի յաւիտենից, եւ կուսի մօր ի ժամանակի. քրիստոս յիսուս. բան հօր, բանն մարմնացեալ.

Զփառս իբրեւ զմիածնի առ ի հօրէ։ Միածինն որդի՝ որ է ի ծոց հօր։ Զորդին իւր միածին ետ.եւ այլն։

Միածին է, որ ոչ ծնաւ նախ քան զնա, եւ ոչ ծնանի յետ նորա. (Եւագր. ՟Ծ՟Ա։)

Ի միոջէ միայն հօրէ՝ մի միածին որդի. ո՛չ երկոքին անծինք, եւ ո՛չ երկոքինն միածինք. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)

Ծնաւ ի հօրէ, եւ ծնաւ ի մօրէ. եւ ո՛չ է երկածին, այլ՝ միածին. (Պիտառ.։)

Ընդ նոսա մարգարէիւքն խօսեցաւ, իսկ ընդ մեզ միածնաւ. (Ոսկ. եբր.։)

Միածինն հօր, եւ քեզ անդրանիկ. որդի քո ծննդեամբ, եւ տէր արարչութեամբ. (Նար. ձ։)

Ընդ որդւոյն միածնի զմայրն ամենօրհնեալ մարիամ. եւ այլն։ (Շար.։)

Ասի եւ զհոգւոյն սրբոյ՝ որպէս Միակ ծագումն բղխմամբ. կամ Ամենապարզ. անհամեմատ. անզուգական.

Գոյ ի նմա հոգի մտաւոր, սուրբ, միածին, բազմաբաշխ՝ (որպէս աղբիւր բազմավտակ) (Իմ. ՟Է. 22։)

ՄԻԱԾԻՆ. ի մարդկան ծնունդս, Միամօր. միակ զաւակ.

Մարիամ լուսապայծառ՝ միածին ծնունդ յայտնեալ ծնողաց. (Շար.։)

Որպէս զի եղիցի միածին (յհ. մկրտ) քարոզ միածնին. (Եփր. համաբ.։)

Անդ նահապետն միածնաւն իւրով յառաջեաց. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Եւ յեփթայեայ դուստրն միածին. (Պիտառ.։)

Ե՛կ տարցուք զմիածինս մեր անդ։ Մի՛ վարատեր զիս ի միածնէդ իմմէ. (Ճ. ՟Ա. Ճ. ՟Բ.։)

Նմանութեամբ ասի՝ որպէս Միակ. եզական.

Պատկեր արարչին՝ աստուած զգալի ... մի երկին սա գոլով միածին. (Պղատ. տիմ.։)