adj. s.

solitary, hermit.

adj. s.

μοναχός, μονάζων monachus, solitarius. Միայնակեաց, միայնական. միայնացեալ. առանձնակեաց.

Ընթանայ զհետ միայնաւորին, կամ մտաց միայնաւորին։ Միայնաւորաց պայծառութիւն, կամ բազմազարդ առաքինութիւնք։ Ընտիր միայնաւոր մի. (Խոր. ՟Բ. 77։ Վրք. հց. ՟Բ։ Ոսկ. լս.։)

Ասող. (՟Գ. 6։ Վրք. հց. ձ։)

Միայնաւորաց՝ քրիստոսազգեաց եւ ճգնազգեաց արանց։ Ընդ այլոցն ճգնաւորական միայնաւոր անձնացելոց. (Մագ. ՟Ա. կ։)

Այր միայնաւոր, եւ անպատիւ յերկրաւոր մեծութենէ. (Տէր Իսրայէլ. նոյ. ՟Ժ՟Թ.։)

Եւ իբրու Առանձնական. մեկուսի. զատուցեալ.

Առնէր իւր բնակութիւն ի միայնաւոր տեղիս ի գեղջէն. (Աթ. անտ.)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միայնաւոր միայնաւորք
accusatif միայնաւոր միայնաւորս
génitif միայնաւորի միայնաւորաց
locatif միայնաւորի միայնաւորս
datif միայնաւորի միայնաւորաց
ablatif միայնաւորէ միայնաւորաց
instrumental միայնաւորաւ միայնաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Միայնաւորական

Միայնաւորութիւն, ութեան

Voir tout