s.

seducer, suborner, perverter, deceiver, corrupter.

adj.

πλάνος seductor, plnis. Այն՝ որ մոլորեցուցանէ. cf. ՄՈԼԱՐ.

Յիշեցաք, զի մոլորեցուցիչն այն ասէր։ Բազում մոլորեցուցիչք ելին յաշխարհս։ Նա է մոլորեցուցիչ եւ նեռն. (Մտթ. ՟Ի՟Է. 63։ ՟Բ. Յհ. 7։)

Բարձայն ամենայն գայթագղութիւնք, որք միանգամ մոլորեցուցիչք էին մարդկան. եւ ի ներքս եմուտ ճշմարիտ աստուածածանօթութիւն. (Շ. բարձր.։)

ՄՈԼՈՐԵՑՈՒՑԻՉ. Անսովոր ոճով՝ որպէս Մոլորական կամ մոլորեալ աստղ. մոլորակ. πλανήτης, πλανώμενος errans.

Շրջանակք աստեղաց, որ կոչին մոլորեցուցիչք (որպէս թէ զընթացս իւրեանց)։ Ընդ աստեղսն չմոլորեցուցիչքն կոչին, հանապազորդ զնացս ունին, եւ այլն։ Վեցօր. (՟Ա. ՟Զ։ եւ Շիր.։)