adj.

desperate, hopeless.

adj. adv.

Որ կորոյս կամ կորուսեալ է արդէն զյոյս իւր. անյոյս. յուսահատ.

Յուսակորոյս յայնմանէ, որ զպատիւ սիրոյ իւրոյ եցոյց ի նոսա. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Մոռացան զարարիչն՝ յուսակորոյսք ի կենաց անտի Աստուծոյ. (Ագաթ.։)

Էաք եւ մեք քան զազգս բազումս խաւարատանջ մառախղամած յուսակորոյսք. (Վրդն. լս.։)

Հայցէին զխնամող ներողութիւն նորա՝ հասանել յօգնականութիւն տարակուսելոցն եւ յուսակորոյս եղելոցն ի կենաց աշխարհի։ Յուսակորոյս սատակէր անդէն ընդ հուպ ի նմին ամի. (Ղեւոնդ.։)