va.

cf. Յօշեմ.

ն.

σταράκτω lacero. Յօշելով հատանել. յօդ յօդ՝ անդամ անդամ կտրատել. գիշատել. քայքայել. ... (առաւել վարի կր. գրի եւ ՕՇԱՏԵԼ. իսկ յետինք գրեն ՅՕՇՈՏԵԼ)

Կա՛մ զորդիսն յօշատեն, կամ զծնողս ի բաց մղեն օտարս կարծելով. (Առ որս. ՟Ա։)

Կապարանք զըստին հաստուածոյ յօշատեցաւ։ Սո՛ւր սուսերաւ սաստից զգայութիւնս բնութեանս յօշատի. (Նար. ՟Ի՟Ե. ՟Ի՟Զ։)

Ի փայտէ կախեալ, զմարմին յօշատեալ։ Սղոցիւք յօշատին։ Զի զյօշատեալ մարմին մեռելոյ՝ դու յարուցեր շնորհիւն Աստուծոյ. (Գանձ.։)