vn.

to sail, to navigate, to go to sea;
cf. Հողմ.

չ.

πλέω, ἁναπλέω, ἁποπλέω, καταπλέω navigo, a portu solvo, provehor in altum, navi devehor, appello in portum. Արկանել զնաւն ի ծով, եւ յառաջ խաղալ կամ վարել. նաւել. ճանապարհորդել ընդ ծով. միջամուխ լինել ի խորս, կամ ի ծովէ ի ցամաք գալ.

Անտի նաւարկեալ՝ գնացին յԱնտիոք. (Գծ. ՟Ժ՟Դ. 25։)

Ամենայն կազմածովք պատրաստ լինել ի նաւարկել։ Հարցեալ՝ թէ յո՛ ուրեք նաւարկիցէ։ Առագաստ ձգեալ՝ նաւարկել ի հայս կամէին. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Նաւարկեալք հմտաբար ընդ զրահեղեղ կռապաշտութիւնսն, շնորհազարդ փայլմամբ փայլեալք ի յերկնային նաւահանգիստն. (Շար.։)

Նաւարկելով անխռովական՝ ընդ ծով կենացս այս հիւթական. (Շ. տաղ ի մեծն ներսէս.։)

Ծով է կենցաղս. եւ նաւարկեն ի սա մարդիկ զանազան եւ բիւր շաւղօքն. (Լմբ. առակ.։)