s.

navigation, voyage at sea, passage.

s.

πλόος, πλοῦς navigatio ἑλαύνειν impellere եւ այլն. Նաւարկելն. եւ Նաւորդութիւն. նաւավարութիւն. նաւաստութիւն. վարչութիւն.

Բազում վնասու լինելոց է նաւարկութիւնս. (Գծ. ՟Ի՟Է. 10։)

Ի նաւարկութեան վաճառսն կորոյս։ Զբեռն ընչիցն ի նաւարկութեան կորոյս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Պիղատոս զարհուրեալ ի ցասմանէ թագաւորին՝ դաւ անձինն արար ի նաւարկութիւնն ի խորս ովկիանոս ծովու. (Զքր. կթ.։)

Նաւորդս հմուտս նաւարկութեան ծովու. (՟Գ. Թագ. ՟Թ. 27։)

Պարսաւ նաւարկութենա։ Նաւարկութիւն եւ ո՛չ մի ունի մխիթարութիւն. (Պիտ.։)

Նաւարկութիւն (կամ նաւարարութիւն) ունի ենթակայ, ունի եւ կատարումն. (Սահմ. ՟Ե։)

Այլաբանութեամբ՝ ո՛ր եւ է ճանապարհ, ընթացք.

Աներդումն (լինել՝ է նախկին գովելին). եւ երկրորդ ասեն նաւարկութիւն, արդարն երդնուլ։ Բայց երկրորդ, որպէս ասիցէ ոք, նաւարկութիւն՝ ա՛յս է. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. իմաստն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նաւարկութիւն նաւարկութիւնք
accusatif նաւարկութիւն նաւարկութիւնս
génitif նաւարկութեան նաւարկութեանց
locatif նաւարկութեան նաւարկութիւնս
datif նաւարկութեան նաւարկութեանց
ablatif նաւարկութենէ նաւարկութեանց
instrumental նաւարկութեամբ նաւարկութեամբք