painter;
կենդանագիր —, portrait painter;
կին —, paintress.
γραφόμενος, γραφεύς, ζωγράφος pictor. Որ նկարէ. պատկերագիր. պատկերահան. նկարակերտ. արծնիչ.
Ետուն ցհիւսունս, ցնկարիչս, ցճարտարս. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Բ. 12։)
Գործ նկարչաց՝ մոմով եւ երանգով լինի. (Մաքս. ի դիոն.։)
Բարձրամտեալ նկարչացն՝ ասէին, մեր արուեստս լոյս է. զի ծերք եւ տղայք հասարակաց վերծանեն, եւ զգիրս սուրբս սակաւք ընթեռնուն։ Լինի ժողով, եւ քննեալ արդարացուցին զգրիչս, եւ եդին յառաջ քան զնկարիչս. Կաղանկտ.։ Ըստ օրինակի նկարչաց միանգամայն դրոշմեցին քեզ պատկեր առաքինութեան. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)
Նկարիչ՝ որ նկարէ զպատկեր, պահէ զնա գթութեամբ. (Եփր. նին.։)
Բեւեռեցին զաւետարանիս նկարիչ իբր զհայհոյիչ օրինին. (Նար. ՟Հ՟Է։)
Գեղեցիկ նկարիչք զառ ի մէնջ եդեալ պատկերն. (Բրս. ողորմ.։)