adj.

newly converted;

s.

neophyte, proselyte.

adj.

νεόπιστος, νεοπειθής, νεοκατήχητος nuper ad fidem veniens, recens institutus. Նորոգ եկեալ ի սուրբ հաւատս. նորադարձ. նորատունկ. մատաղատունկ.

Մատաղատունկ աստ ո՛չ զմանկութենէ ասէ, այլ զնորահաւատէն. մի՛ ասէ զնորահաւատսն յաւագ ինչ իշխանութիւն ածիցէք. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

Զարհուրեցուցին զնորահաւատս մարդկանն։ Զնորահաւատիցն ասէ։ Դուք նորահաւատք էք։ Զնորահաւատն Դաւիթ ըմբռնեալ խոշտանկէր. (Ագաթ.։ Սահակ. արմաւ։ Ճ. ՟Գ.։ Յհ. կթ.։)

Դառնել առ տիկինն զնորահաւատսն ասէ. (Մեկն. ծն.։)

Եւ Նորընծայ ի կրօնաւորութեան.

Զի մի՛ զայնոսիկ՝ որ նորահաւատքն են, զանգիտեցուցից. (Եւագր. ՟Ի՟Ա։)