va. vn.

to lament, to bewail, to groan, to complain, to weep, to deplore;
to wear mourning;
ողբամ զքեզ հայոց աշխարհ, ողբամ զքեզ հանուրց հիւսիսականաց վեհագոյն, I mourn for you, Armenia! I mourn for you, oh chief among the nations of the North !.

չ.

եւ ն. ὁλολύζω, ὁλοφύζω ululo, ejulo θρηνέω plango, lamentor, ploro, fleo. Ողբս առնուլ կամ ասել. լալ աղաղակաւ. աշխարել. կոծիլ. կականիլ. ճչել. աւաղել. արտասուել. լալ ու ողբալ.

Ողբացէ՛ք դրօշեալք։ Ողբասցեն յարկք տաճարին, կամ սարոյք։ Ողբացէք կաղնիք։ Ողբացին յանկողինս իւրեանց։ Ողբա՛ առ իս իբրեւ զհարսն քրձազգած ի վերայ առն իւրոյ ամո սնոյ։ Ողբացէ՛ք ի վերայ ցորենոյ, եւ այլն։ Ի վերայ իմոցն ողբալով ասեմ. (Խոր. ՟Բ. 89։)

Ո՛չ թէ ողբալն ինչ չար է՝ սիրելիք, այլ՝ ողբոց արժանի գործ գործել. (Ոսկ. եբր.։)

Իբր ներգ.

Ողբասցեն ողբս ձայնիւ։ Ողբաց դաւիթ զողբս զայս։ Ողբք են, եւ ողբասցեն զնա։ Դստերք ազգաց ողբասցեն զնա։ Ողբալ զդուստրն յեփթայեայ։ Մի՛ լայք զմեռեալն, եւ մի՛ ողբայք զնա.եւ այլն։

Դառնապէս զմեզ ողբացին. (Եղիշ. ՟Գ։)

Ո՞վ ոք զնոսա ոչ ողբասցէ, որ զմիտս ունիցի։ Ողբամ զքեզ հայոց աշխարհ, ողբամ զքեզ հանուրց հիւսիսականաց վեհագոյն. (Խոր. ՟Բ. 89։ ՟Գ. 68։)

Ողբալով ողբայ զմարդկեղէն կեանսս։ Զաստի կեանսս բազում անգամ իբրեւ զստուեր ողբացաւ։ Զյանկարծակի ապականութիւնս ողբացաւ. (Իսիւք.։)

Ողբացաւ դաւիթ զշաւուղ եւ զյովնաթան. (Կիւրղ. թագ.)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ամ, ացայ, ացի

Voix Active

Indicatif
Présent
ես ողբամ
դու ողբաս
նա ողբայ
մեք ողբամք
դուք ողբայք
նոքա ողբան
Imparfait
ես ողբայի
դու ողբայիր
նա ողբայր
մեք ողբայաք
դուք ողբայիք
նոքա ողբային
Aoriste
ես ողբացի
դու ողբացեր
նա ողբաց
մեք ողբացաք
դուք ողբացէք
նոքա ողբացին
Subjonctif
Présent
ես ողբայցեմ
դու ողբայցես
նա ողբայցէ
մեք ողբայցեմք
դուք ողբայցէք
նոքա ողբայցեն
Aoriste
ես ողբացից
դու ողբասցես
նա ողբասցէ
մեք ողբասցուք
դուք ողբասջիք
նոքա ողբասցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ ողբար
դուք մի՛ ողբայք
Impératif
դու ողբա՛
դուք ողբացէ՛ք
Exhortatif (thème du passé)
դու ողբասջի՛ր
դուք ողբասջի՛ք