adj.

θεραπεύων . Որ ողոքէն. ողոքաւոր. կամարար.

Իմաստութիւն զողոքիչս իւր փրկեաց ի ցաւոց. (Իմ. ՟Ժ. 9։)

Թէ խորշել ինչ պարտ իցէ, յողոքչացն մանաւանդ՝ եւ ոչ ի թշնամանչացն պարտ է խորշել. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 38։)