vn.

to set out on a journey, to start, to go to travel, to travel, to take a journey, to journey.

ձ.

ὀδοιπορέω, ὀδοιποιέω iter facio, viam facio. Գնալ՝ ընթանալ ընդ ուղի. ճանապարհորդել. դիմել. երթալ.

Ոտք իմ զերկնայինն ուղեւորին ճանապարհ։ Կեանք աշխարհիս որպէս ճանապարհ ուղեւորեալ (այսինքն ընդ որ ոք ուղեւորի), արագ եւ առ աչօք անցանեն. (Ճ. ՟Բ.։ Զքր. կթ.։)

Իսրայէլ ուղեւորեցաւ ի պարգեւաց երկիրն։ Ուղեւորեցաք առ տէր կարօտութեամբ գթոց ի տեսութիւն. (Արշ.։)

Իշխանութիւն ունիմ յերկինս ուղեւորել, եւ ընդ հրեշտակս պարել։ Ճանապարհորդաց առաջնորդ, որք ուղեւորին ի ծովու եւ ի ցամաքի։ Ի նոյն շաւիղ ուղեւորեալ, իւրում հօտին առաջնորդեալ. (Նար. երգ.։ Շ. բարձր.։ Յիսուս որդի.։)

Եպիսկոպոսք՝ որ նոյն շաւղօք ուղեւորէին ի ժողովն. (Խոր. ՟Բ. 86։)

Ուղեւորեալ լինէր նորին հրամանաւն ոմն ի քահանայիցն. (Նանայ.։)