s.

water-fall, cascade, cataract;
cf. Սահանափակ;
water-fall of a weir;
sheet of water.

s.

καταράκτης, καταρράκτης cataracta ὀρμή impetus ἑπίχυσις effusio եւ vectis, obex, porta. Սահեցումն ջուրց ի բարձանց. հոսանք՝ վազք՝ յորդութիւնք. քարավազք. կարկաջահոսանք. դրունք եւ պատուհանք՝ զորս փակեն եւ բանան յարդելուլ եւ ի թողուլ զհոսանս ջրոց.

Սահանք երկնից բացան, կամ խցան։ Եթէ սահանս յերկինս արասցէ տէր։ Խորք խորոց կարդացին ի ձայն սահանաց քոց։ Որպէս սահանք ջրոց, նոյնպէս սիրտ թագաւորի ի ձեռս աստուծոյ. (Ծն. ՟Է. 11։ ՟Ը. 2։ ՟Դ. Թագ. ՟Է. 17։ Սղ. ՟Խ՟Ա. 8։ Առակ. ՟Ի՟Ա. 1։)

Ուստի՞ անձրեւացն ի վայր սահանք։ Զելեւէջս տարաբեր (կամ տարուբեր) անդադար սահանացն (ալեաց ծովու). (Առ որս. ՟Բ։ Ագաթ.։)

Ծով զմիտս անդադար գոզմամբ ձայնի սահանացն խռովեցուցանէ։ Սահանք տրտմութեան, աշխարհածուփ խռովութիւնք. (Պիտ.։)

Զսահանս փառաց ոչ որսայր։ Ոչ սահանք լեզուի, այլ զգաստութիւն մտաց (օգտէ). (Իսիւք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սահանք
accusatif սահանս
génitif սահանաց
locatif սահանս
datif սահանաց
ablatif սահանաց
instrumental սահանաւք