adv.

ἑκτενῶς extense, vehementer γνήσιως, κυρίως genuine, sincere, proprie. Պնդապէս. պնդութեամբ. ի բոլոր սրտէ. հաստատութեամբ. ստուգիւ. տիրապէս. ամենայնիւ.

Ի սուրբ սրտէ սիրել սերտիւ զմիմեանս. (՟Ա. Պետ. ՟Ա. 22։)

Սերտիւ սիրել բազում աշխատութեան է։ Այդպէս սերտիւ աշակերտ քրիստոսի ես։ Սուգ առցուք, զի սերտիւ ծիծաղիցիմք։ Չիք ոք սերտիւ զօրագոյն քան զաղօթականն։ Տես զիարդ սերտիւ զյորջորումն անուանն դնէ։ Ամենայն մարդիկ աստուծոյ են, այլ առաւել սերտիւ սուրբք եւ եւ արդարք. (Ոսկ. ՟ա. թես.։ Ոսկ. ՟բ. տիմ.։ Ոսկ. եբր.։ Ոսկ. մտթ.։ Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

Յորժամ հայք սերտիւ մեր լինին, վիրք եւ աղուանք այնուհետեւ մեր իսկ են. (Փարպ.։)

Ոչ այնպէս սերտիւ գիտէին զքրիստոսէ որդի աստուծոյ լինել, որպէս ի տալոյն զհոգին. (Շ. մտթ.։)