adj.

colossal, gigantic, of great stature, of enormous magnitude;
— արձան, colossus;
— այր, giant.

adj.

որպէս յն. լտ. εὑμέθης procerus, ingens, immanis. գրի եւ իբր ռմկ. ՎԻԹԽԱՐ. Յաղթանդամ. բարձրահասակ. մեծամարմին. հսկայ. անարի. անհեթեթ. մեծղի .... գուցէ իբր պ. պէթ խար, անճոռնի էշ. իշու կտոր, հանդալ.

Յաղթանդամք մարմնով եւ վիթխարիք։ Տորք վիթխարի հասակաւ եւ ուժով։ Զտիտանեանն զայն վիթխարի եւ աշխոյժ։ Ընդ վիթխարի սկայիցն միակամեալ. (Խոր. ՟Ա. 8։ ՟Բ. 7։ Յհ. իմ. պաւլ.։ Յհ. կթ.։)

Կէտք կամ վիշապք վիթխարիք. (Պիտառ.։)

Զկենդանի զուժգին մարմին սովորեցաք ասել վիթխար. (Վանակ. յոբ.։)

Ծովական ալիք յետս նահանջի, անկարացեալ զվիթխարեաւն զանցանել լերամբ. (Սկեւռ. ի լմբ. յորմէ եւ Տօնակ.։)