s.

division;
abduction;

gr.

diaeresis;

chem.

sorting, choice.

s.

ՏՐՈՀՈՒԹԻՒՆ ՏՐՈՀՈՒՄՆ. διαίρεσις, διάκρισις, διαστολή divisio, dijudicatio, secretio եւ interpunctio. Տրոհելն, իլն. բաժանումն. որոշումն. զանազանութիւն.

Վերծանելի է ըստ տըրոհութեան։ Ի տրոհութենէն զպարտունակ միտսն տեսանեմք. (Թր. քեր.։)

Տրոհութիւն ասէ զփեռեկումն եւ զորոշում բանից եւ տանց յընթերցողութեան. (Երզն. քեր.։)

Մահ տրոհութիւն եւ զատուցումն է մարմնոյ եւ հոգւոյ. (Փիլ. այլաբ.։)

Հռետորականն երիւք հանդիսիւք անսղալ տրոհութեամբ. (Մագ. ՟Է։)

Գետոյն ընդ ամենայն հոսելով՝ տրոհմամբ երկոտասանից վտակաց. (Խոր. ՟Գ. 62։)

Բաղդատական տրոհմամբ զիւրաքանչիւրոցն յատուկ ըստ տեսակի։ Տրոհումն ի գիտութիւն. (Մագ. ՟Լ՟Զ։ Շիր.։)

Կա՛մ ի մինն ասելով՝ խառնակութիւն գոլ դիմացն, եւ կամ յերիցն տրոհումն՝ ուրոյնութիւն ել կամացն. (Նար. ՟Լ՟Դ։)

Գոյից տիրօղ՝ տրոհմամբ տիրապէս՝ իւրաստեղծն հօտից տածօղ. (Նար. խչ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տրոհումն տրոհմունք
accusatif տրոհումն տրոհմունս
génitif տրոհման տրոհմանց
locatif տրոհման տրոհմունս
datif տրոհման տրոհմանց
ablatif տրոհմանէ տրոհմանց
instrumental տրոհմամբ տրոհմամբք