adj.

poetical;
grammatical;
— ազատութիւն, poetical license.

adj.

ποιητικός poeticus. Բանաստեղծական. սեպհական քերթողաց եւ քերթողութեան. եւ Քերթողն. պուետիկոս.

Ոչ երբէք թշնամենալ ընդ առն քերթողականի (որ գիտէ քաջ գովել կամ պասաւել). (Պղատ. մինովս.։)

Զայն իսկ՝ որ առ երաժիշտսն խրատքն են եւ խաղալիքն, կարծեմք պարտ գոլքերթողականացն. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)

Քերթողականս ախորժակ։ Զրուցատրութիւն ըստ ներգոյս քերթողական յեղանակս։ Քերթողական շարագծաց։ Քերթողական մեծ արհեստի։ Զիմաստս հաւաքեալ՝ զաստղաբաշխականն, զքերականն եւ ըզքերթողականն. (Պիտ.։ Թր քեր։ Յհ. կթ.։ Լմբ. ի շնորհ.։ Ճ. ՟Ը.։)

Որք քերթողական մեծութեամբ ոչինչ ընդ հատ։ Որ ոչ են քերթողական բնութեամբ։ Ի քերթողական դուրս հասեալ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

ՔԵՐԹՈՂԱԿԱՆ. γραμματικός grammaticalis. Քերականական.

Պղատոն ոչ կարծէ զուսմնականն մասն գոլ իմաստասիրութեան, այլ նախակրթութիւն ինչ, որպէս եւ քերթողականն։ Քան զայլ արհեստ ասեմ եւ զմակացութիւն, քան զքերթողականն ամես, եւ զճարտասանականն. (Սահմ. ՟Ա։)