adj.

that drives away devils.

adj.

Հալածիչ այսոց պղծոց. դիւահալած. սատանան հանօղ՝ քշօղ.

Ի խորին չարութենէ կռապաշտութեանն ճշմարիտ բարի եւ այսահալած. (Սարկ. լս.։)

Որ այսահալածն էր, եւ ահարկու դիւաց. (Սարգ. ՟ա. պետ. ԺԹ։)

Եւ կամ դաւթեանն սաղմոսի՝ այսահալած մարգարէի. (Յիսուս որդի.։)