adj.

ignoble, vulgar, of low extraction, of mean birth.

adj.

ἁγεννής, ignobilis Աննշան ազգաւ. ապատոհմ. ի նուաստ զարմէ. ալչագ, հագիր, ասլը պէլլիսիզ.

Անազգիքն փառաւորեցան, եւ արհամարհեալքն պատուեցան։ Նուաստից, բարձրագունից. բարետոհմից, անազգեաց. (Ածաբ. կարկտ. եւ Ածաբ. մկրտ.։)

Ճոխից եւ անազգեաց, աղքատաց եւ փարթամաց. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Որք միանգամ անազգիք էին ի վաշտս, եւ անձամբ երեւելիք. (Խոր. ՟Բ. 61։)

Անազգի ասաց. ընդ այս ուրախանալ պարտ էր քեզ. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)

Եւ օտարազգի, կամ վատատոհմիկ. դրսի կամ ցած ազգէ.

Զանազգիսն ի բաց լքեալ հերքեալ, եւ զնահապետութիւն ազգի իւրոյ նորոգեալ. (Յհ. կթ.։)

Ոչ կամեցեալ խառն կարգօք եւ անազգի մարդկամբ վարել զթագաւորութիւն իւր. (Ուռպ.։)