adj.

haughty, unsociable, reserved, austere, churlish, uncivil, morose, sullen, surly, harsh, forbidding.

adj.

Ոչ համբոյր. անընդել. վայրենի. կատաղի. դժնդակ. անհաշտ. անողոքելի. որ ոչ համբուրէ զբարի ինչ, կամ ոչ է համբուրելի առ դժնէութեանն. անճահ. անդէպ. ἁνήμερος, ἅγριος, μαινόμενος, ἁμείλικτος, ἅσπονδος. immanis, furiosus, implacabilis.

Անընտել գազան եւ անհամբոյր։ Մեղքն՝ դժնդակ, եւ անհամբոյր գազանն։ Ալիք անհամբոյրք. (Ոսկ.։)

Թշնամիք անհամբոյրք։ Աննուէր եւ անհամբոյր թշնամեաց գործ է. (Փիլ.։)

Անհաշտ եւ անհամբոյր նախանձ. (Բրս. թղթ.։)

Անհամբոյր բարւոյ. (Խոր. ՟Բ. 89։)

Յանհամբուրից բարւոյ. խարդաւանեալ. (Յհ. կթ.։)

Զանհամբոյր բարս անհաւանս. (Յճխ.։)

Անհամբոյր վայրագին գալ տղայոյն ի դիեցումն։ Անհամբոյր չարութիւն. (Պիտ.։)

Յովանակս անհամբոյր։ Անհամբուրիցն հեռաւորաց։ Անհամբոյր դրացի. (Սարգ.։)

Փորուած քարի անհամբոյր առ ի բնակել սակս քարաժեռ խոժոռութեանն. (Յհ. կթ.։)

Գոյն անհամբոյր։ Անհամբոյր շրթանցս դրութիւն պապանձեալ. (Նար.։)

Յանհամբոյր նմին ձեռնարկեսցէ զգովութեանցն զհետեւումն. (Պիտ.։)