mad, silly, brainless, senseless, stupid, foolish, irrational, crazy.
ἅνους. mente carens Ոյր չգուցէ միտ. չունօղ զկարողութիւն մտաւոր. անբան.
(Ապողինար) մարդ անմիտ ընդունելով զտէրունականն։ Եթէ յանմիտ մարդ յուսացաւ, առանց մտաց արդարեւ է. զի եւ ո՛չ անմիտ կենդանի մարդն է. (Առ որս. ՟Թ։)
Անմիտ գոլով (ասէր ապողինար) զմիաւորեալն ընդ բանին մարմին։ Մարմին անանձն (անհոգի) եւ անմիտ ոչ ընդունի յինքն տրտմութիւն։ Ոչ զանանձն եւ անմիտ մարմին առեալ. (Պրպմ. ՟Լ՟Ե։)
Մտաց մասն թուելով ոչ ունել ամենեւին՝ անմիտ թուիս ինձ. (Փիլ. լին. ՟Գ. 28։)
առաւել՝ որպէս Թափեալ ի մտաց. խելագար. յիմար. մորոս. անիմաստ. տգէտ. անհանճար. եւ Յիմարական. անխելք, խենդ, խեւ. ագըլսըզ, տէլի, շաշգըն. ἅφρων, ἁσύνετος, ἅνους, ἁνόητος, μωρός. amens, demens, insipiens եւ այլն.
Ազգաւ անմտաւ։ Իմաստնոց եւ անմտից։ Իբրեւ զաղաւնի անմիտ։ Ցանկութիւնս անմիտս. եւ այլն։
Իբրեւ ոչ եթէ անմիտ ինչ լինէր (այսինքն գտանիւր) յանձն իւր. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 13։)
Որոշել զիմաստունն յանմտէն. (Փարպ.։)
Ո՛վ անմիտդ ի մտաւորաց. (Նար. ՟Ը։)
Զանմտացն վկայութիւն։ Անմիտ են մտօք։ (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2. եւ 3։)
Փոխարէն անմիտ մարտին. (Ագաթ.։)
Անմիտ եւ անհանճար բանից. (Խոր. ՟Ա. 31։)
Անմիտ խորհուրդ, կամ հետեւումն. (Փարպ.։ Նար. ՟Խ՟Ը։)
Իբր Անսիրտ, ըստ յն. ἁκάρδιος. Տե՛ս (Առակ. ՟Ժ. 13։ ՟Ժ՟Է. 16։ Երեմ. ՟Է. 21։)
Եւ որպէս Անխրատ. կամ անկիրթ. ἁπαίδευτος. indisciplinatus, ineruditus. (Սիր. ՟Ը. 5։ ՟Ի. 22։)
որպէս Անիմանալի. անիմաստ. ἁνόητος. qui intelligi non potest.
Թէ էութիւն նորա այլ է, եւ զոր իմանայն՝ ա՛յլ է ի նմանէ, անմիտ եղիցի էութիւն նորա. (Մաքս. ի դիոն.։)
Հետեւեցելոց տառից, եւ գծագրաց անմտից, եւ սիղոբէից, եւ բառից անծանօթից. (Դիոն. ածայ.։)
Անմտական, կամ գործ անմտութեան.
Եւ զի անմիտ է այս, անպիտանացուացն փոյթ ունել, ծանօթ է ամենեցուն.