adj.

indefatigable.

adj.

invincible, unquered;
insurmountable, unsubdued.

ἁήττητος, ἁκαταγώνιστος. invictus, insuperabilis, inexpugnabilis. Անյաղթելի. անյաղթ. հզօր. զօրաւոր. բուռն. եէնիլմէզ, ալթ օլմազ.

Մարտն յերկոցունց կողմանց մնայր անպարտելի. (Խոր. ՟Ա. 10։)

Անպարտելի զօրութիւն. (Եղիշ. ՟Ա։) (Շար.։)

Անպարտելի բռնութիւնք, կամ տարերք, կամ պարիսպ. (Պիտ.։ Յհ. կթ.։)

Զանպարտելի զշնորպսն աստուծոյ՝ պղնձոյ նմանեցոյց մովսէս. (Եղիշ. խաչել.։)

Մեծ եւ անպարտելի է սէրն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30։)

Անպարտելի մնացին ի հրապուրանաց. (Շար.։)

Փորձ գտեալ եւ անպարտելի ի տրամականսն։ Երկոքումբք անպարտելի գտաւ. (Իգն. ՟Ժ՟Բ։)

Ոչ յամենայնի լեալ իմաստունք, եւ մի՛ (այսինքն եւ ո՛չ) անպարտելիք. (Առ որս. ՟Գ։)