adj.

Անտարր. աննիւթական. պարզ. հոգեղէն. հոգեւորական.

Անստեղծական անտարրական աստուածութիւն։ Անտարրական խորան։ Զորոց անտարրական անձինս մարգարէն իսկ գուշակէ, թէ ո՛ արար զհրեշտակս եւ այլն։ Ի նմանութիւն անտարրական երեւեալ աստուծոյ. (Ագաթ.։)

Անտարրական սրով կրտէին զնա ընդ մէջ. այսինքն նզովիւք. (Կանոն.։)