cf. Անփառ.

cf. ԱՆՓԱՌ.

Անփառունակ եւ սգաւոր լինէր նախաստեղծին անձն. (Մամբր.։)

Որ անփառունակն է նախաստեղծին յանցաւորութեամբն։ Նա յանճառ փառսն վայելէ, եւ մեք անփառունակ զառածանիմք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ. եւ ՟Ժ՟Բ։)

Ամենայն ուրեք զաննշանն եւ զանփառունակն ընտրէր (կենցաղ)։ Ի տղայական սկսեալ հասակէն. եցոյց զանփառունակն լինել քան զամենայն որդիս մարդկան. (Սկեւռ. յեսայ.։ եւ Գէ. ես.։)