very agreeable;
բարեհաճոյ լինել, cf. Բարեհաճոյանամ.
Կարի՛ հաճելի. հաճոյական յոյժ. գովելի.
Եթէ ուղղափառ հաւատս ցուցցուք, եւ բարեհաճոյ գործս, տաճար գտցուք հոգեւորական. (Գանձ.։)
ԲԱՐԵՀԱՃՈՅ ԼԻՆԻՄ ԲԱՐԵՀԱՃՈՅԱՆԱՄ, չ. εὑαρεστέω placeo, complaceo Ամենայնիւ հաճոյ լինել, ընդունելի, եւ սիրելի.
Որք բարեհաճոյք եղեն Աստուծոյ, եւ արդարացան. (Աթ. ՟Դ։)
Որոց բարեհաճոյն լինել դէպ եղեւ, ապաքէն ամենայն իրօք բարեբաստիկ. (Փիլ. իմաստն.։)
Եւ ամենայն սրբոց քոց, որք յաւիտենից քեզ բարեհաճոյացան. (Պտրգ.։)
Երբեմն՝ որպէս Բարեհաճիլ. (որ է եւ ոճ լտ)
Այսքան սիրեաց զվայրանկեալ բնութիւնս, եւ այսքան բարեհաճոյացաւ ընդ մեզ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Բ։)