adj.

of good or of great hope.

adj.

εὕελπις qui est bonae spei, bona spe fretus Քաջայոյս. որ ունի զբարի ակնկալութիւն. վստահ. եւ Լի յուսով բարեաւ.

Բարեյոյս արարեր զորդիս քո. զի տաս ի վերայ մեղաց ապաշխարութիւն. (Իմ. ՟Ժ՟Բ. 19։)

Բարեյոյս կամօք սխրացեալ համարձակի հարցանել։ Բարեյոյս ի վերստին դառնալն յաշխարհն հայրենի։ Բարեյո՛յս կաց առ հանդերձեալ կեանսն. (Լմբ. ստիպ.։)

Հաստատուն, բարեյոյս եւ համարձակ։ Բարեյոյս եւ համարձակ կալ յանյաղթելի զօրութիւն փրկողին. (Սկեւռ. ես.։)

Մնալ նմա արտաքոյ բարեյոյս կենացն։ Բարեյոյս եւ ուրախարար աւետիք. (Շ. յկ. ՟Ժ։ Լծ. կոչ.։)