s.

εὑπρέπεια decor eximius Բարեվայելուչն գոլ. բարեյարմարութիւն. բարեձեւութիւն. բարեզարդութիւն. գեղեցկութիւն.

Երկրի բարեվայելչութիւն, որ մարդոյն աղագաւ էր կազմեալ. (Մամբր.։)

Ո՛չ յաղագս մարմնոյ ինչ գեղեցկութեան, այլ՝ վասն հոգւոյն բարեվայելչութեան. (Շ. հրեշտ.։)

Բարեվայելչութիւն անդամոց. (Մաշկ.։)

Բարեվայելչութիւն փառաց, կամ պատարագի, կամ հրահանգից եկեղեցւոյ. (Լմբ.։)

Ամենայն բարեվայելչութիւն խորանին տեառն դատարկացեալ. (Ղեւոնդ.։)

ԲԱՐԵՎԱՅԵԼՉՈՒԹԻՒՆ. իբրու Բարւոք վայելումն, զբօսանք, զուարճութիւն. վայելք.

Զչորրորդ մասն տարւոյն, որ է ամառնայինն եղանակ, ըստ ամենայն բարեվայելչութեան անցուցանիցեմք ի հայս. (Խոր. ՟Ա. 15։)

Բարեվայելչութեամբ աշխարհիս պայծառացուցից զքեզ. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բարեվայելչութիւն բարեվայելչութիւնք
accusatif բարեվայելչութիւն բարեվայելչութիւնս
génitif բարեվայելչութեան բարեվայելչութեանց
locatif բարեվայելչութեան բարեվայելչութիւնս
datif բարեվայելչութեան բարեվայելչութեանց
ablatif բարեվայելչութենէ բարեվայելչութեանց
instrumental բարեվայելչութեամբ բարեվայելչութեամբք