flagitious, wicked, rascally.
Չարագործ. չարեացապարտ (մանննաւանդ դեւն).
Չարին ... բանսարկուին ... հանապազորդեան եղեռնագործին ... դժնդակ դիւին. (Նար. ՟Ղ՟Ա։)
Զի մի եղեռնագործն մոլորեցուսցէ զնոսա։ Յորժամ տեսանէ եղեռնագործն, եւ այլն. (Լմբ. ստիպ. եւ Լմբ. սղ.։)
Եղեռնագործ եւ կոյր եւ ամուլ՝ արտօրէն չարեօք յղփացեալ որպէս զսոդոմ եւ զգոմոր. (Երզն. աղօթ.։)
Եղեռնագործ. չարագործ՝ որ լալոյ արժանի գործ գործէ. (Լծ. նար. (զի եւ եղերականն ծագի յեղեռանէ)։)