s.

sting, prick, insect-bite;
bite;
— վիրաբուժական, puncture.

s.

ԽԱՅԹՈՒԱԾ ԽԱՅԹՈՒՄՆ. δῆγμα morsus πληγή, πλήγμα ictus, plaga. Խայթողութիւն. եւ Խածուած. հարուծ.

Զխայթուած վերին. (Նար. ՟Ի՟Է։ Շար.։)

Առ մեղս ծածուկ խայթուածովքն սատարութիւնս. (Լմբ. պտրգ.։)

Զպղնձի օձն, որ էր ժողովրդեանն ի մահաբեր խայթմանէն բժշկութիւն. (Նիւս. երգ.։)

Ի խայթմանէ կամաւոր օձին. (Շ. ընդհ.։)

Խայթմանց խածուծոց մահաբերին բերանոյ ժանեաց. (Նար. ՟Դ։)