ԽՆՃՈՅՔ կամ ԽՆՋՈՅՔ կամ ԽՆՃՈՅ ԽՆՋՈՅ. Սեղան ուրախութեան մանաւանդ հարսանեաց. խրախճան. խրախութիւն. կոչունք. կերխում.
Խնճոյք ուրախութեան. (՟Գ. Մակ. ՟Զ. 22։ Խոր. ՟Գ. 55։)
Հարսնարանին խնճոյիւք։ Օրիորդք խնճոյից սորին. (Նար. ՟Ժ՟Բ. ՟Հ՟Ե։)
Առնել զհարսանեացն խնճոյս. (Լմբ. սղ.։)
Եւ Որ եւ է հանդէս ուրախական, տօնական, թատրոնական.
Զքաղաքամէջսն լցին խնճոյիւք։ Խնճոյս ուրախութեան կացուցանէին. (Ագաթ.։)
Կացուցանելով տօնական խնճոյս. (Պիտ.։)
Կայտիռս եւ խնճոյս ցնծութեան զմիմեամբք զեղեալ։ Յաւէտ իմն խրախ լեալ, եւ խնճոյս մտացիւրեանց մատուցեալ. (Յհ. կթ.։)
Մի՛ խափանեցին խնճոյք թատերաց։ Ի ստադիոն ասպարիսինտեսարանս խնճոյից յօրինէր. (ՃՃ.։)
ԽՆՃՈՅՔ. Ամբոխ ժողովեալ ի հանդէս ուրեք.
Խնճոյս զամբոխ նշանակէ. (յորմէ ռմկ. խընճախընճ) (Երզն. քեր.։)
Անթիւ բազմութիւնքմարդկանն զմիմեամբք գրոհեալք խնճոյս կացուցանէին՝ յունկնդրութիւն վարդապետութեանն մատուցանել զլսելիս. (Ագաթ.։)
Վասն այսորիկ եւ խնճոյն, եւ բազմամբոխն, եւ խառնիճաղանճ ժողով. (Փիլ. այլաբ.։)
Դիմոսթենէս յոտն կացեալ, եւ ակնարկութեամբ ձեռինն իւրոյ զբազում ամբոխ խնջոյին դադարեցուցեալ՝ ասաց։ Աղեքսանդրի լուեալ զխնճոյ խռովութեան. (Պտմ. աղեքս.։)