adj.

of unknown speech, of a foreign tongue.

adj.

βαρύφωνος cui vox est gravis. Որոյ ձայնն է ծանր, իբր ծանրախօս. եւ իբր Դժուարաւ լսելի կամ տանելի. ըստ յն. եւ խորաձայն. βαθύφωνος profundum habens vocem.

Զիշէր տեղեակ ծանրաձայնին վասն չլսելոյ. (Ես. ՟Լ՟Գ. 19։)

Բանս հաւանականս առ նոսա խօսէր. Իսկ նոքա իբրեւ ի ծանրաձայնէ ի բաց դառնային, ասելով, զի՞ բնաւ լսէք դմա. (Գէ. ես.։)

Մինն նրբալեզու եւ ծանրաձայն. (Ճ. ՟Գ.։)