s.

comrade, companion, partaker;
husband, wife, married couple;
— լինել, to live together, to cohabit, to keep company with, to get intimate, to frequent, to converse;
չկամիմ բնաւ — առնդ լինել, I will have no manner of conversation, no dealing with that man.

adj.

συζώων, συμβιόων , բայիւ συζάω, συμβιόω una vivens, conviva կամ σύνοικος, συνών cohabitans, contubernalis πλησίον proximus. Կենակցորդ, ի միասին ապրօղ. բնակակից. ընտանի. կենցաղակից.

Իցեմք արդարութեանն կենակից. (՟Ա. Պետ. ՟Բ. 24։)

Եթէ ունիցիս ինչ, կենակից քո լինի սուտ բարեկամն. (Սիր. ՟Ժ՟Գ. 6։)

Չէ պարտ կրօնաւորի՝ մանկանց կենակից լինել. (Նեղոս.։)

Սոքա չարութեանն կենակիցք գոլով. (Նչ. եզեկ.։)

Ողորմիլ եղբարց կենակցաց մերոց. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)

Չարի կենակցիս։ Հրեշտակն պահպանողական կենակից։ Ցուրին առընթեր կենակից նմին. (Նար.։)

Պահք կենակիցք սրբոց. (Խոսրովիկ.։)

Որ այլ ազգաց վիճակեցաք կենակիցս։ Ի չար կենակցաց կամ ի չար խրատուց. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. առակ.։)

Ո՛վչարի խղճի մտացն, կենակից լինի պիղծ անձինն, եւ տանջէ մինչեւ ցմահ. (Բաղիշ. ի յհ. մկ.։)

Ի հասարակաց յարութեանն զկենակից մարմինն առնու յերկրէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Գ։)

լե՛ր կենակից քեզ. այսինքն խորհրդակից կենաց. (Ճ. ՟Ա.։)

Կենակցօք վարելով. (Փիլ. իմաստն.։)

Զի կենակցացն վնասս։ Ի միաբանութիւն ածել զկենակիցսն (ի վանս)։ Առ ի հաստատութիւն կենակցացն. (Բրս. հց.։)

Քուն բազում՝ կենակից անիրաւ. (Կլիմաք.։)

ԿԵՆԱԿԻՑ. որպէս Լծակից. կողակից. ամուսին.

կինն զսպասաւորի առեալ զկարգ՝ ցուցեալ է հաւանօղ գոլ կենակցին. (Փիլ. լին. ՟Ա. 29։)

Յիշատակօք կենակցացն (վախճանելոցն) ամենայնի համբերեն. (Նիւս. կուս.։)

Կենակից ամուսին։ Մանկանց, եւ կենակիցն ամուսնի։ Ընդ առն զուգիլ յետ մահուան կենակցին. (Պիտ.։)

Օրհնութեամբ ամուսնութեանն ընդգրկել զկենակիցն. (Լմբ. ժող.։)