to cause to die, to put to death, to slay, to kill;
to mortify.
θανατόω mortifico, morte adficio. Տալ մահանալ. մեռուցանել. սպանանել. մեռցընել.
Մահ՝ որ զկենդանիսն մահացուցանէր, այսօր ի ձայնէ նորա զմահացեալն կենդանի եցոյց. (Ճ. ՟Գ.։)
Ո՛րպէս զմահ մահացոյց. (Եպիփ. թաղմ.։)
Զհոգիս կենդանի մահացուցանել։ Մի՛ մահացուցաներ զհիւանդս։ Յամենայն կրից մահացուցանողաց վտանգեալ։ Զոմն մահացոյց, եւ դարձեալ կեցոյց. (Նար.։)
Արժանապարտ մահացուցանել զնա (զքրիստոս). (Իգն.։)
Զանանիա այնր աղագաւ մահացոյց. (Լմբ. պտրգ.։)
Դեղակուր արարեալ մահացուցին. (Մեծոբ.։)
Այնպէս զարհուրական ունելով զդէմսն, որպէս զի մահացուցանել զտեսողսն. (Նոննոս.։)
Որ ոչ կամեսցի մահացուցանել զնա (զհին մարդն) հաւատովք, եւ ի ձեռն հաւատոցն թաղել զնա յաւազնին, նովիւ մեռանիցի. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 7։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | մահացուցանեմ |
| դու | մահացուցանես |
| նա | մահացուցանէ |
| մեք | մահացուցանեմք |
| դուք | մահացուցանէք |
| նոքա | մահացուցանեն |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | մահացուցանեի |
| դու | մահացուցանեիր |
| նա | մահացուցանէր |
| մեք | մահացուցանեաք |
| դուք | մահացուցանեիք |
| նոքա | մահացուցանեին |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | մահացուցի |
| դու | մահացուցեր |
| նա | մահացոյց |
| մեք | մահացուցաք |
| դուք | մահացուցէք |
| նոքա | մահացուցին |
| Présent | |
|---|---|
| ես | մահացուցանիցեմ |
| դու | մահացուցանիցես |
| նա | մահացուցանիցէ |
| մեք | մահացուցանիցեմք |
| դուք | մահացուցանիցէք |
| նոքա | մահացուցանիցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | մահացուցից |
| դու | մահացուսցես |
| նա | մահացուսցէ |
| մեք | մահացուսցուք |
| դուք | մահացուսցջիք |
| նոքա | մահացուսցեն |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ մահացուցաներ |
| դուք | մի՛ մահացուցանէք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | մահացո՛ |
| դուք | մահացուցէ՛ք |
| Exhortatif (thème du présent) | |
|---|---|
| դու | մահացուցանիջիր |
| դուք | մահացուցանիջիք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | մահացուսջի՛ր |
| դուք | մահացուսջի՛ք |