s.

Մանկագործելն. զաւակագործութիւն. որդէծնութիւն. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ. ստէպ։ Առ րս. ՟Դ. յորմէ եւ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։ Մագ. ՟Ե։)

Հրամայեալ բնութեանն զմանկարարութեան ազդումն՝ լուծանել զամլութիւն. (Ոսկ. յաւետիս.։)

Մանկարարութիւն առանց բարեպաշտութեան միանգամայն եւ յանասունսդ է. (Եփր. աւետար.։)

Կանայք ... կենդանի ցանկական գոլով մանկարարութեան. (Պղատ. տիմ.։)

Ճեպ տայ մանկարարութեան, փոյթ յորդորման առեալ զաճեցէ՛քն. (Անյաղթ հց. իմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մանկարարութիւն մանկարարութիւնք
accusatif մանկարարութիւն մանկարարութիւնս
génitif մանկարարութեան մանկարարութեանց
locatif մանկարարութեան մանկարարութիւնս
datif մանկարարութեան մանկարարութեանց
ablatif մանկարարութենէ մանկարարութեանց
instrumental մանկարարութեամբ մանկարարութեամբք