vn.

cf. Մենանամ.

չ.

μονάζω solitarius sum μονοῦμαι solus remaneo, solitarem dego vitam ἑρημόομαι desolor. Միայն լինել կամ մնալ. մենանալ. առանձնանալ միոյ կամ երկուց. անապատանալ, հեռանալ կամ զրկիլ յընկերաց. հրաժարել յաշխարհէ. միայնակեաց լինել.

Ջուր՝ յորժամ ի հրոյ անջատի, եւ յօդոյ միայնանայ, հանդարտագոյն լինիցի. (Պղատ. տիմ.։)

Իբրեւ ագռաւ միայնացեալ թափուր։ Այրւոյս՝ որ մնացի միայնացեալս ի բազմաց. (Երեմ. ՟Գ. 2։ Բար. ՟Դ. 12։)

Եթէ առ սակաւ ինչ ի նմանէ միայնասցի (կինն յառնէն) Նիւս. (կուս.։)

Միայնացեալ զուրայ՝ գայ առ արտայ յոչ կամաց։ Հռուփանոս, որ ի սամոս էր միայնացեալ. (Խոր. ՟Գ. 15. 53։)

Ոչ զայրին, եւ ոչ զհանգուցելոյ առնն միայնացեալ։ Միայնարան, յորում միայնանալով նոքա՝ զպարկեշտ եւ զնազելի վարուց զխորհուրդսն կատարեն. (Փիլ. քհ. ՟Թ. եւ Փիլ. տեսական.։)

adj. s.

ՄԻԱՅՆԱՑԵԱԼ, ցելոյ, ոց.՝ ա.գ. μοναχός monachus, solitarius. Միայնակեաց. միայնաւոր. կրօնաւոր. միանձն.

(Զկրօնաւորս) ոմանք կամարարս, եւ ոմանք միայնացեալս անուանեալ։ Զկատարեալ իմաստասիրութիւնն միայնացելոցն ցուցանէ. (Դիոն. եկեղ.։)

Յառաջին ամին դիւրալուր են անձինք միայնացելոցն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Օրհնեալ ես փայտ սուրբ, միայնացելոց պարիսպ, ճգնաւորաց ժուժկալութիւն. (Անյաղթ բարձր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես միայնանամ
դու միայնանաս
նա միայնանայ
մեք միայնանամք
դուք միայնանայք
նոքա միայնանան
Imparfait
ես միայնանայի
դու միայնանայիր
նա միայնանայր
մեք միայնանայաք
դուք միայնանայիք
նոքա միայնանային
Aoriste
ես միայնացայ
դու միայնացար
նա միայնացաւ
մեք միայնացաք
դուք միայնացայք
նոքա միայնացան
Subjonctif
Présent
ես միայնանայցեմ
դու միայնանայցես
նա միայնանայցէ
մեք միայնանայցեմք
դուք միայնանայցէք
նոքա միայնանայցեն
Aoriste
ես միայնացայց
դու միայնասցիս
նա միայնասցի
մեք միայնասցուք
դուք միայնասջիք
նոքա միայնասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ միայնանար
դուք մի՛ միայնանայք
Impératif
դու միայնացի՛ր
դուք միայնացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու միայնասջի՛ր
դուք միայնասջի՛ք