vn.

to speak ill of, to slander, to detract, to calumniate, to accuse, to defame;
to tittle-tattle, to gad about gossiping.

չ.

եւ ն. καταλαλέω maledico, obloquor διαβάλλω, ἑνδιαβάλλω defero, traduco, criminor. Չարիս խօսել զումեքէ կամ ընդդէմ ուրուք. բամբասել. զրպարտել. գէշ խօսիլ ուրիշի վրայ, անունը աւրել.

Որ չարախօսեսցէ զհօրէ կամ զմօրէ, մահու վախճանեսցի։ Նստան իշխանք, եւ չարախօսէին զինէն։ Զի որով չարախօսիցեն զձէնջ, յամօթ լիցին.եւ այլն։

Մի՛ սիրեր զչարախօսել. (ա՛յլ ձ. զչար խօսել) (Առակ. ՟Ի. 13.) զոր սուրբն բարսեղ մեկնէ. Մի՛ ունկնդիր լինիր չարախօսին։

Որ չարախօսէ զեղբօրէն կամ զառաջնորդէն։ (Մարիամ) չարախօսեաց զմովսէս. (Բրս. հց.։)

Կամ κατηγορέω accuso. Չար խօսել. չարախօս լինել. ամբաստանել.

Հարցին, զի չարախօսեսցեն զնմանէ։ Ի չարախօսելն (այսինքն ի չարախօսիլն) նորա ի քահանայապետիցն եւ ի ծերոց՝ ոչինչ ետ պատասխանի.եւ այլն։

Չարախօսի չար ծառայի այն, որ վիրօք տանջէր զաստուծոյ ծառայսն. (Նիւս. երգ.։)