ն.

ἀρμόζω, ἑφαρμόζω, συναρμόζω apto, coapto, apte compono, connecto. Պատշաճել. յարմարել. միաբանել. շարայարել. յեռուլ. գեղեցիկ զօդել, կցել.

Կամին պատկանել (ձայնի կենդանեաց) բիւր զանազանութիւնս։ Զերրորդն յարմարեցից եւ պատկանեցից. (Փիլ. լիւս. եւ Փիլ. լին.։)

Ամենեցուն պատճառ ելով, եւ գերագոյն քան զամենայն՝ գոյութեամբ, եւ զանանունութիւն պատկանէ (Աստուած՝ ինքեան), եւ զամենայն էիցս անուանս. (Դիոն. ածայ.։)

Զիւրաքանչիւրսն առ միմեանս պատկանեաց ընտանեբար։ Զիւր աղախինն՝ հարսն եւ մայր պատկանեաց. (Նիւս. բն. ՟Ա։ Եպիփ. ի կոյսն.։)

Զարտաքին գաւթացն յատակս՝ պայծառ պատկանեաց. (Նար. խչ.։)

Պատկանէին զնոսա ի նիւթ խորանին։ Առ գլուխս հանուրց (այսինքն առ հայրապետն) պատկանեալ։ Որք ի մի գլուխն Քրիստոս պատկանեցան. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. պտրգ.։)

Ի վերայ հիման հաւատոյն զոսկի եւ զարծաթ եւ զականս պատուականս պատկանէ։ Զհոգի եւ զմարմին ի միասին պատկանեաց. (Երզն. մտթ.։)

Զառաջիկայ բանս պատկանեմք ի նախագրելոցդ յարմարութիւն. (Պիտառ.։)