adj.

nursed, bred or brought up together, coetaneous;

s.

familiar, friend, comrade, fellow.

adj.

σύντροφος, συνέκτροφος simuls nutritus, una educatus, familiaris ὀμοδίαιτος mensae socius. Համասուն. ի միասին սնեալ կամ դաստիարակեալ. դայեկորդի, ընտանի. ընդաբոյս. եւ Սեղանակից.

Խորհեցաւ ընդ մանկտի սննդակիցսն իւր. (՟Բ. Մնաց. ՟Ժ. 18։)

Փախստեայ ի սննդակցաց եւ ի գաւառէ. (Սարկ. աղ.։)

Նմանութեամբ ասի.

զհողմս՝ որ ջուրցն սննդակից են, այնոցիկ՝ որ յերկրէ բխեն. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)

Աղքատն՝ տնակից զպահսն եւ սննդակից կալեալ. (Բրս. պհ. ՟Բ։)

Զսննդակցիւ զգայութեամբ շաղեալք. (Դիոն. ածայ.։)

Վասն սննդակից վայրենութեան, եւ բարոյիցն խստութեան. (Պրպմ.)

Գործել զանարժան բարս սննդակից չար սերմանցն. (Ղեւոնդ.։)

Ընդ սննդակից եւ ծանօթական բանսն խառնեալ անկանէ զբանն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)