s.

ՎԱՒԱՇՈՏՈՒԹԻՒՆ կամ ՎԱՎԱՇՈՏՈՒԹԻՒՆ. ἁκολασία, λαγνεία libido, luxuria, venus, petulantia. Վաւաշոտն գոլ. եւ հեշտախտութիւն. հեշտ ցանկութիւն. անառակութիւն. բղջախոհութիւն. պղծութիւն.

Առ ափրոդիտականսն վաւաշոտութիւնք՝ ի մարմնի ցաւք եղեն. (Պղատ. տիմ.։)

Ո՛չ հարկաւորք եւ ո՛չ բնաւորականք. որպէս արբեցութիւնք եւ վաւաշոտութիւնք։ Մի՛ ոք կարծեսցէ զվաւաշոտութեան ցանկութիւն կամ զսրամտութիւն՝ յակամայիցն գոլ մեղաց. (Նիւս. բն.։)

Աւարտ վերջին չարեացն ի գլուխ կապելով զյոյժ անխուզ վաւաշոտութիւն ցուցանէր. (Պիտ.։)

Ի կշտամբանս վաւաշոտութեան զակատեալ եւ մոլեգին ծերոցն. (Սարկ. աղ.։)

Որ թողեալն է զհանդերձս իւր՝ զմարմնական ցանկութիւնս, մի՛ դարձցի յետս ի նոյն վավաշոտութիւն. (Մեկն. ղկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վաւաշոտութիւն վաւաշոտութիւնք
accusatif վաւաշոտութիւն վաւաշոտութիւնս
génitif վաւաշոտութեան վաւաշոտութեանց
locatif վաւաշոտութեան վաւաշոտութիւնս
datif վաւաշոտութեան վաւաշոտութեանց
ablatif վաւաշոտութենէ վաւաշոտութեանց
instrumental վաւաշոտութեամբ վաւաշոտութեամբք